Acı Derlemesi

Bir acı dindirilirdi, kan ile bulanmış ayın gölgesinin vurduğu deniz kenarında.
Bir kız görüldü dalgaların arkasında belli belirsiz,
Eteklerinin ucundaki siyah deniz kabuklarını döktü suya,
Suya göz yaşını ekledi sonra.
Gözle görülen en büyük kaya parçası batırırdı tüm hevesleri, şevkleri.
Ondandı hiçbir kabuk dolaşmadı yakınlarında.
Kıyıya vurmuş her açık seçiklik, her saygısızlık esip gürledi bir kasabanın küçük sahilinde.
Herkes zehirli diyordu kasabanın sahiline küçük kız içine çekmişti zehrini ve kabuklara aktardı en zifiri hali ile.
Zehrin ne olduğunu düşündü sonra ve iyilik cevabını buldu.
Doğa beğenmedi cevabını birden gökyüzü aydınlandı ve küçük bir kan parçası damladı kirpiklerinin ucuna.
Ellerini yüzünde gezdirdi ve kirpiklerini kopardı, tek bir kirpiği kalana dek.
Bir kirpiğini kan ile süsledi.
Bir ölüm sezdirildi.
Bir acı dindirildi acı ile.