Kendinizi işe yaramaz hissettiğinizde ne yapıyorsunuz? Bu zamana kadar istediğiniz çoğu şey olmamışsa, üstelik bundan sonra istediklerinizi gerçekleştirmek için çabalama gücünüz kalmamışsa? Hevesleriniz kursağınızda kalmışsa, heyecanlarınız söndüyse, başarı merdivenlerinin tüm basamakları kırılmışsa, ümitlerinizin kırıntısıyla geçinmeye çalışıyorsanız ne yapıyorsunuz? Çözüm çabalamak olduğu halde, tüm bu sorunları sadece öteleme, boşverme,görmezden gelmeye mi çalışıyorsunuz? O zaman ısıtın bir bardak su koyun kahvenizi.
Öyle bol betimlemeli, süslü laflar sıkar çoğu zaman.Bir betimleme ne kadar güzel olursa olsun duyguları basit bir dilde anlatmak daha çarpıcıdır sanırım.Dan diye çarpmalı çünkü beyninize. Dümdüz bahsedeyim biraz size.
Ne diyorduk; işe yaramaz hissetmek.Her konuda bir işe yarayamaz kimse.Kendini değerli hissetmenin bir yolunu bulacaksın bir kere dostum.İşin yoksa ailen vardır, ailen yoksa paran vardır, paran yoksa arkadaşın vardır .Hiçbiri yok mu? O zaman senin kendine değer vermen için mutlaka bir hayalin vardır.Hayallerin için ayakta kalacaksın.Diyeceksin ki bu günler bir gün mutlaka bitecek ve aradığım mutluluk mutlaka gelecek.Gelmedi mi , hooopp başka bir tedavi yöntemi.Beklentilerin altını kısacaksın.Elindekilerle mutlu olacaksın. Irish kahve yerine Türk kahvesi içeceksin, Norveç yerine Uludağ’a gideceksin, zaten senin şehrinde o çalışmak istediğin tarzda bir holding yok, otur AVMde çalış.Bazı şeyleri zorlayamıyorsan şikayet etmeyeceksin.Ne kadar az beklenti, o kadar az hayal kırıklığı diyeceksin ama hayalsiz de bırakmayacaksın kendini.
Ben böyle bir motto oluşturdum kendimce.Tüm bunları buraya yazarak kendimi teselli ettiğimi veya tedavi ettiğimi düşünüyorum.Biriniz bile kendinden bir parça bulup uygulayabiliyorsa, o zaman kendimi bir işe yarıyor hissedebilirim sanırım.Saygılarımla..
Mutlu kalın…
SİNEM AKPINAR
