Corona bize iyi geldi.
Sosyal medya hesaplarımı kontrol ediyorum, herkes bir şeyler üretiyor. Kimisi A Capella programları ile şarkılar aranje etti, kimisi karaoke programlarından kayıtlar yaptı, herkes bilgisi doğrultusunda videolar, canlı yayınlar hazırladı, korolar online kayıtlarla videolar hazırladı, hemen herkes yemek yapmayı öğrendi(benim dışımda tabii), bir arkadaşım uzun zamandır yazmayı düşünüp bir türlü başına oturamadığı kitabını yazmaya başladı, bir başka arkadaşım yeni bir senaryo yazmaya başladı, birçok arkadaşım kendi uzmanlık alanları ile ilgili online atölyeler geliştirdiler, ev stüdyosu olan müzisyen arkadaşlarım yeni şarkılar çıkarttılar, bir sürü kitaplar okundu, tadilat işleri bitirildi, evde yıllardır zamansızlıktan oraya buraya tıkıştırılmış ıvır zıvırlar sonunda layık oldukları çöpü boyladı, birçok insan balkonlarında çiçek, saksılarda sebzeler yetiştirmeye, doğayla tekrar tanışmaya başladı, yarım kalmış tablolar bitirildi, yenilerine başlandı…
Aslında hayatı anlamlı kılan şeyin, bir şeyler üretmek olduğunun farkına vardık evlere kapandığımız bu dönemde. Oradan oraya koşturmak yüzünden hiçbir şeye vakit bulamamaktan şikayet ederken aslında asıl kaçırdığımız şeyin sadece hayatımız değil, aynı zamanda ruhumuz olduğunu anladık bence. Şimdi en çok sahip olduğumuz şey zaman ve ruhumuzu beslemek için her şey önümüzde artık.
Bütün güzel dönemler felaketlerle başladığına göre, belki bir aydınlanma çağının öncesindeyiz. Üretmenin, yaratmanın, düzenin tadına vardık, artık duramayız.
Bence yeni ve güzel günler bizi bekliyor.
