Var gücünle koşarsın arnavut kaldırımlı sokakta… Annenin “Yavaş koş bak, terleyip hasta olacaksın” uyarılarına kulak asmadan koşarsın… Uyarının ardından “Akşam baban gelince görürsün sen” tehtidine gelir sıra ama varsın olsun… Bir kulağından girer, öbür kulağından çıkar. Koşarken sen delicesine sokaklarda Terzi Mesut amcan seni izler dükkanının önünde, minik taburesine oturarak… Eline de alır bir bardak tavşan kanı çay… Hem çayını yudumlar hem de “Ben de bir zamanlar koşardım delicesine, ah o günler” diye iç geçirir belki de… Diğer yandan da çamaşırhaneci Fatma ablan hem dedikodu yapar mahallenin kadınlarıyla, hem de gözucuyla seni takip eder. Ne de olsa annen deyivermiştir “Abla, bizim çocuğa da gözkulak ol” diye ona… Yıkık dökük kagir evleriyle, dükkan önü sohbetleriyle, tüm kire, pasa, yokluğa rağmen gülen yüzlü çocuklarıyla hayatın içinden sıcacık bir kare…

Fotoğraf © Sadık Üçok

 

Facebook Yorumları