Merhabalar, ben bir insanım en önemli detay bu olmalı kendini tanıtırken, bu faslı bir hayli kısa tutacağım. Bir şeyler yazıyorum başka bir sitede buraya da şöyle bir merhaba demek istedim birkaç öneri üzerine. Aslında yazmayı en çok sevdiğim yer Kadıköy’den arkadaşımın bana aldığı mor kadife ve üzerinde İstanbul baskısı olan küçük ama içine kocaman sözcükler sığdırdığım çizgileri olmayan defterim. Uzun bir tanım oldu aslında kısaca Kadıköy’den aldığım defter diyebilirdim lakin detayların her zaman önemli olduğunu düşünmüşümdür bazı insanların aksine. Çünkü…
Bir mola verdim Cem Karaca ve bir sigara molası. Aslında bunu söylemesem de olurdu fakat dediğim gibi detaylar önemlidir. Ve Cem Karaca seni çok seviyorum iyi ki bu yeryüzünden geçtin ama hiç gitmedin o yüzden geçip gittin diyemem. Yeryüzünden gökyüzüne bir yolculuk yaptın sadece ve bazı yaşamların en önemli anlarını oluşturdun. Diğerlerini bilmem ama benim için henüz ölmedin.
İçimde sürekli beni bir şeyler yazmaya iten bazı hisler ve zihnimde bazı düşünceler var buna engel olamıyorum engel de olmak istemiyorum gerçi. Diyorum ki bir şeyler yazalım hadi bakalım düşün dur ne yazacaksın nereden başlayacaksın ve neyi anlatacaksın bu kadar karmaşasının ve karışamamışlığın içinde. Sonra anladım ki bir şeyler yazmak için durup düşünmek ve kafa yormak yanlıştı çünkü bir an gelir ve kalemin artık haykırmak ister bazı şeyleri ve o zaman yazman gerektiğini anlarsın işte öyleydi durum. Yazdıklarım beğenilmek için değildi veyahut sevilmek ya da tanınmak için. Yazmak istiyorum çünkü bu yeryüzünden gökyüzüne olan çetin yolculuğumda ardımdan bir şeyler bırakmak istedim. Bu unutulmama isteği değil birçoğunuzun anladığı gibi ya da anlamadığı gibi… Bu sadece her şeyin sonunda bu hayatta kaybolmuş bazı ruhlara dokunabilme isteğimdir. Çünkü bazen öyle bir yolunuzu kaybedersiniz ki pusulanıza bakarsınız bozulmuştur, etrafınıza bakarsınız her şey anlamını kaybetmiştir ve boğazınızda görünmeyen bir urgan vardır onu sadece siz hissedersiniz ya işte böyle anlarda kaybolmuş ruhların yolunu bulması dileğiyle ardımda bu yazıları bırakıyorum. Belki bu kaybolmuş ruhlar için ortada bir yol bile olmayacak bazen bunu da biliyorum. O zaman kendinize yeni bir yol siz oluşturmalısınız ve yardım almak istediğinizde belki benim geride bıraktıklarım size ışık olur belki ruhunuza dokunur kim bilir…
Keşke hislerimi ve düşüncelerimin hepsini aktarabilseydim. Çünkü bazen öyle anlar oluyor ki kesinlikle yazarak ölümsüzleştirmek istiyorum bu ölümlü yaşamımda. Ne yazık ki her zaman ayna tutamıyorsunuz zihninize ve kalbinize, bazen ayna kirli oluyor yada çatlamış… İşte böyle durumlarda sadece ve sadece sevdiğiniz şarkıları açın ardından bir mum yakın isterseniz bir sigara da yakın elinize kalemi alın deftere bir sözcük yazın ve gerisi geliyor her şey pamuk ipliğine bağlı ve en önemlisi kendinize güvenin…
Şimdilik burada sonlandırıyorum yazımı kendinize iyi bakın ve hiçbir koşulda kendinize olan saygınızı ve sevginizi yitirmeyin.
