Fotoğraf: Anders Ahlgren
Türk Rap’te yapılan şeyleri destekliyorum. Rap’in içinde bu şeylerin olduğunu düşünüyorum. Fakat Rock müziğe sallamayınız sayın dinleyiciler. Örneklemelerini yaparsak “burdan köye yol olur”. Cem Karacalardan, Barış Mançolardan başlayan bir şeydir bu. Lütfen kıyaslama yapmayın!
Yakın tarihe bakalım. Kurban, Duman, Dejavu, Çilekeş, Murder King, Ogün Sanlısoy, Yaşar Kurt, Neyse, Mor ve Ötesi, Haluk Levent, Redd gibi bir çok grup ve sanatçı sessiz kalmamıştır ki bazıları için çok yersiz konuşmuşlardı. Ne yersizi efendim? Canınız acıyınca mı ses çıkartacaksınız? Bir şeyler ters gidiyordu. Yürekli sanatçılarımız bunu yazdı, çizdi, çaldı ve söyledi. Duman’ın “Eyvallah” şarkısında, “Rezil” şarkısında yediği boykotu ne zaman unuttunuz? Cem Karaca’nın neler yaşadığını anlatmama gerek var mı?
Redd grubunun simgesine bile takıldılar. Mor ve Ötesi grubunun üyelerine demediklerini bırakmadılar. Kurban grubu Sahip’i çıkardığında “Tarzlarını kaybetmişler” dediler ama ne söylediklerine bakmadılar bile. Bazılarını festivallerden, sahnelerden sildiler. Evet Rock müzik niye burada tezinede kavuştuk değil mi? Hep asiliğimizden!
Rock müzik hiç susmadı! Fakat yumuşatmaya çalıştılar. Yumuşayanlar da dedi ki “Ne yapalım piyasa böyle istiyor.”. Biz de piyasaya oynayanları dinlemedik. Durumun özeti buydu aslında. Biz bu ruhu seviyoruz! Asiyiz, yanlışın karşısındayız! Ben Susamam’ı, Murder King’in 2014 yılında yaptığı çağrıya karşılık olarak algılıyorum.
Murder King dedi ki:
“- İnanmaa! Susma!
Onlar da cevap verdi;
+Susamam!”
Özgürce, korkusuz müzik yapanlara selam olsun. Rap, Rock/Metal farketmez, bu ülkenin gerçeklerini dile getiren her sanatçının manevi olarak yanındayız! Fakat tekrar ediyoruz, kıyaslama yapmayınız.
