Eskiden, önceleri… Büyük Senarist’in tipleri için şöyle şeyler yazmasına vakit vardı:
“Ufak bir kasabada balıkçı olarak yaşadı; ağ attı, topladı ve öldü.”
“Hayatı boyunca denize açılan eşini bekledi ve öldü.”
“Evlenmek istemedi, onun yerine dünyayı gezdi ve öldü.”
“Tam bir iş insanıydı, işini yaptı ve öldü.”
“Sanat yaptı ve öldü.”
“Çok kötü biriydi ve öldü.”
“İyi yaşadı, iyi öldü.”
…
Oysa şimdi vakit yok… Büyük Senarist’in tipleri pek az, tipler yerine karakterleri var ve O, karakterlerinin daha fazla kağıt üzerinde kalamayacağının, O’nunla buluşmasının vakti geldiğini; cüziyetin külliyetle bütün olması gerektiğini uzun zamandır biliyor, aktarıyor. Bildiği en önemli şeylerden biri de karakterlerin ferdiyetleri. Kağıt üzerinden ayrılmak da ferdiyetle mümkün olduğundan, şu sıra tüm kalemler şaştı…
Nice yollar aşıldı; farklı farklı yöntemlerle… Artık hiçbir şey eskisi gibi değil… Misalen 7 farklı kişiye ait misal zaman dilimleri, aynı zaman diliminde sadece 1 kişi için çapraşık yaşanmakta. Bu çapraşık yaşamın nicelikleri boyut boyut… Sırf kağıt üzerinde kalmaktan kurtuluş için. Tüm bu kağıtları varolmamışcasına ortadan kaldıracak olan Büyük Senarist’in iradesi değil elbet, kağıtları kağıt yapan var olma özü…
Hiçbir kalemin yazamayacağı, herkes tarafından bilinebilecek bir cümle var: “Öz öldü.”
Öyleyse özde yeri olmayan her şey ölebilir. Yer satışı maalesef yok. Evet evet hiçbir şey buna karşılık teklif edilemiyor… Yer satışı yok; O yer olmak var. Bunun yolu Öz’ün bilgisinden (felsefesi, matematiği, fiziği, sanatı; her ne vardıysa ve var olacaksa…), daha da doğrusu tüm bu bilginin bilinç haline gelmesinden geçiyor… Bir şeyin bilgisinin bilinç olarak tecelli etmesi, zaten o şey yapar tecellinin öznesini.
Bir insanı büyüten artık yaşı değil yaşadıkları ve İnsanlık mirasının varisleri olarak her geçen gün daha çabuk büyüyoruz. Kuşağımız ve bizden sonraki kuşaklar erdeme, erginliğe çok daha çabuk erişti, erişecek. Çok fazla hata yapılıp çok fazla ders alınıyor; evrimin ince çizgilerinde hem kahraman hem düşman olunuyor. Ömürler O büyük erişim için tek bir ömürle hemhal oluyor.
Çok yakın bir zamanda İnsan’ı İnsan yapan özlerin insafına kalacağız ya da belki çoktan kaldık o insafa. Büyük Senarist tarafından yakın geçmişte noktalanan bağımlı filmlerin içinde, bağımsızlığını ilan etmiş karakterleriz artık…
Vakit dar, zaman var…
Yunus Emre Işık
