Günah Çıkarma-k
Cismime biçimi sirayet etmiş
bir yalnızlık, temeli yok
Asılı kalıyor dudaklarımın kenarlarında
Ehli olmadığım belli
Dizginlenemez şekilde köpürüyor
Ve geziniyor damlaları göğsüm dolaylarında
Ekmek, şarap hatırına susturuyorum iç sesimi
Beni taşıyan omuzlara müteşekkirliğimi
sahte reveransımla gösteriyorum
Ağzım bozuk, içim pis
Eteklerimden bir arsızlık yağıyor
Yalnızlık -dayanaksız, temelsiz-
Beni her gece tenhada yakalıyor
Yırtıyor üstümü başımı
Zalim ve çıplak elli
Sırtım boylu boyunca caddenin ıslak zeminiyle sevişirken
Ruhumun derinlerinde bir kara tren dumanı tütüyor
Ve o eskimiş gökyüzünün,
Griye musallat oluşunu anımsıyorum
Yere tükürüyorum, çirkinim ve tekinsiz
Üstüne basıp hunharca dalıyorum viranesine
yalnızlığın
Vicdanımın ensesine patlattığım okkalı tokat
Pürsevda bir kuşa çeviriyor parmak uçlarımı
Kaleme şehvet sürüyorum ve bolca küfür
Kağıda akıtıyorum tüm varını hayvanın
Mürekkep soyunup dökündükçe
Irzına geçiyorum
Irzına geçiyorum
Irzına geçiyorum
