Hiçlik

Dünya’daki kargaşanın, kötülüklerin, cinayetlerin bir sebebi var. Ben bunu insanın bir kalıp oluşturma çabası olarak görüyorum. İnsanoğlu ne yaparsa hep önemsenme, toplumdaki statüsünü yükseltme çabasındadır. Kendini kalıba sokmak isteyen insanları izlerken, onlara acıyarak gülüyorum. İnsana uzak o kadar farklı yaşam biçimleri sergiliyorlar ki en sonunda geriye baktıklarında ayak izlerini görebileceklerini düşünmüyorum. Ulaştıkları statünün testiye benzediğini görebilirsiniz. Dışında bir anlam var evet fakat içinde büyük bir boşluk. Oysa bize sunulan yaşamda bunca çaba anlamsız. Amacımız kendimizi bulmak olmalı, içe dönmeli kalıplardan kurtulmalı. Çünkü adımızı duyan son kişi öldüğünde hiç doğmamış gibi olacağız. Bütün çaba boşuna. Ne için varsanız onun için yaşayın…