Karanlığın Kraliçesine Tavsiye Mastürbasyonu
(Yeni Vizyon Fanzin – İkinci Sayı)
I
Melankoli tatlıdır, melankoli hoş
Ayaklarını kullanabilen bir kadına benzer
İçersin onunla, gülersin, ağlarsın
Bulaşıklarını yıkar ve yatağını toplar
Tek hamlede kavrar, ilk olmadığını bilirsin
Bazen ressamdır, bazen fabrika işçisi
İnlemeyi ve küfretmeyi iyi becerir
Üstelik nerede yaptığınızın bir önemi yoktur
II
Orada mısın, sen?
Görüyor musun, duyuyor musun?
Farkında mısın?
Orada mısın, sen?
III
Karamsar ruhlara ne yazık!
Onlar otoyolda parçalanmış köpeğin lastiğe dolanan bağırsaklarıdır
Dişlerini değdiren bir ibnedir, barın arkasında yiyişen
Amfetamin çelimsizliğinde hezeyana uğramış bir bedenin
Nefes verdikçe götünden fırlayacağını sandığı kırık kaburga kemiğidir
Ayıklığın ağır bedeli, tek yönlü aşk, sonsuz gece ve taşakta çıkan mantardır
Yüreği böceklenmiş bir anneye benzer;
Çocuğun suratındaki aptal ifadeyi ceviz ağacından yapılma bir oklavayla ezer
Korkunç yalnızlıktır; Orhan ölmüştür artık
Olanlar olmuştur
Asitli bir öpücük gibidir, konduğu yeri eritir
Mucizevidir lakin parçalanmadan geri seken şişenin duvarda bıraktığı ayrılık imgesidir
IV
Fay hatları üzerinde yürürken sancılar
Dinini siktiğim ağrı kesicileri uykudan uyanır
Sabah akşam Patti, sabah akşam Nick
Çalma listesinde bunalım
Bütün yüzler çirkindir artık
Bütün yüzler pespaye
V
Enjektör izleriyle defnedilmiş yarım bir kadındır hayat
Turnikesinin altında kımıldayan endişe salyasıdır
Pıt! Pıt! Pı…
Yavaşça batır şimdi, yavaşça solu bunu
Haşlanarak öldü ağabeyim, yavaşça
Aşk tamir edemez bunu, uyusa da yanımda
Felçli bir köpeği vurdum, canım sıkıldı diye
Doktor tamir edemez bunu
Ya da bir öğretmen
Yavaşça it şimdi, yavaşça solu bunu
