“sorma iki gündür hastanedeyiz, ortanca yok mu sen mal adam çocukta değil ki anam sen kalk dedenin kanser ilaçlarını iç, kanser hastalarının kılları ilaçlardan dökülüyormuş bizim mal da göğsündeki kılları dökmek için, ya ya ne verirse hayırlısını versin rabbim. İki gündür midesini yıkıyorlar.” Dedi ortanca oğlunun mal olduğunu söyleyen kadın yanında oturan ve şirketin çaycısı olan kadına, “tüh tüh ay bu gençlik nasıl olacak, dizileri izliyorlar sonrada onlar gibi olmaya çalışıyorlar, üzülme ders olmuştur” dedi şirket çaycısı kadın.
Şoför “dudağa gelmeden düğme basalım” diye bağırdı. Liseliler güldü. Birkaç kadın “aaa biraz edep yahu, talebe var, kadın var otobüste” dedi. Şoför dilinin sürçtüğünü söyledi. Kimse oralı olmadı. Kırklı yaşlarında bir kadın karşısında oturan adamdan gazeteyi okuduysa kendisine lazım olduğunu söyleyerek istedi. Adam dizlerinin üzerinde elleriyle tuttuğu gazeteyi kadına verdi. Kadın gazeteyi alıp, yanında oturan mavi saçlı Mimar Sinan Üniversitesinde sosyoloji okuyan kıza verdi ve gazeteyi açmasını söyledi. Kız gazeteyi açınca kadın giyinme kabinin arkasındaymış gibi üstünü çıkardı ve sutyenini çıkardı. Kadının memeleri kanserde dolayı kesilmiş. Şimdi memeleri yerine sağ ve sol tarafında ağlayan ve gülen yüzler vardı. Tiyatro amblemi.
Kadın gazetenin sayfaları sutyenine doldurdu ve tekrar bluzunu giyindi. Mimar Sinan da okuyan kız kadının cesaretini kutladı. Yaşlı teyze kulağında küpe olan çocuktan camı açmasını istedi, kulağında küpe olan çocuk “Teyzeciğim saçım uzun, kulağımda küpe var, sakalımı örüp boncuk takmışım, karizmam süper, bu camlar zor açılıyor, bu karizmayı heba edemem, başkasından rica et” diyerek arka tarafa yürüdü.
Biri düğmeye basmam için koluma dokundu. Düğmeye bastım ve indik.
İsa Balcı
