Trenler sevinçtir, neşedir, eğlencedir çocuklar için… Yolculuk yapmak ama ona rağmen “Dur, koşma” uyarılarına gerek kalmadan oynamak demektir… Tren yolculukları ara istasyondan binen amcanın sattığı, tadı damağında kalan bozadan içebilmektir ya da o beyaz beyaz ama yakmayan naneli şekerlerden yiyebilmek… İnsana ninni gibi gelen çuf çuf sesleri eşliğinde uyumak, başını camdan çıkarıp dalları tutmaya çalışmak, ertesi gün de rüzgarda kapanan gözlerinin açılması için annenin çayla pansuman yapmasını beklemektir. Uzun yolculuklarda oyun arkadaşını bulmak, belki de yıllar sürecek bir dostluğa kavuşmaktır… Tren hayattır, her istasyonda farklı farklı yolcuların eklendiği, memleket meselelerinin çözüldüğü derin sohbetlerin yapıldığı, yiyeceklerin paylaşıldığı… Sadece bir yolculuktan ibaret olmayan…

Fotoğraf © Süleyman Ülker

 

Facebook Yorumları