Kırık döküğüm anlıyor musun dedi kadın adama… Yalnızca, sadece incinmişliklerim, kırık, döküklüklerim ve ben varım artık… Sen gitme desen de, kal desen de kalamam dedi adama… Kalsam da ben eski ben olamam ki dedi içten bakan gözlerle, ta derinden içini yakan, içini darmadağın eden o ince sızısıyla… Gitmem gerek dedi, yalnızca gitmem… Yıkık, dökük virane bir mekan… Usulca oradan, sağlam kalmış belki de tek yer olan merdivenlerden atılan adımlar… Gitmeleri, incinmişlikleri çağrıştıran, bu kadar kelamdan daha fazlası aslında… Gitmeler, kalmalar, insanın içini yakan o ağular, inleten sızılar…
Fotoğraf © Koray Akten
Facebook Yorumları
