İkinci kattaki evimin rutubetli duvarları arasında sıkışıyor bedenim.
Ruhum boşluklar arasında mekik dokuyor.
Fırçamdaki renkler her geçen gün biraz daha azalıyor.
Tuvalime her geçen gün biraz daha yansıyor.
İçimdeki dağılmışlık, acı…
En büyük boşlukların,
En güzel geri dönüşleri,
Varlığımın tuvalimde varoluşu.
Ve ben solmuş renklerin en yücesiyim bedenimin en ücra köşesinde

Facebook Yorumları