çok yıllar önce deniz kıyısı kasabanın birinde küçük bir çoçuk oltasını atıyordu.. ispari, zargana ne varsa allah ne verdiyse..yani ben….o yıllar ecevit başbakandı..kuyruktaydık..yağ için 30 dakka ..kıyma için 40 dakka ..tüp için bir saat…en küçük olduğumdan tüp sırası tabii ki bana kalırdı..beklerken insanlara bakar düşünürdüm..işçiler ne zavallıyız biz…muhtacız…çiftçiler hiç öyle değil mesela..kendine yeter…babamızın işçi ve toprağımızın olmadığı gerçeğini gözönüne alınca…çoçuk aklımla balıkçılığı seçtim..balıkçılarda öyledir çünkü… kendine yeter…denizler kocaman ve uçsuz bucaksızdır.. balık doludur…..o yüzden balık tutmayı öğrenmenin özgürlük olduğunu düşünürdüm..aç kalmazsan mecbur olmazsın hiçbişeye..ve çok balık tutardım…..bir oltam on metre misina…bir kaç igne…hatta o da yoksa midye çıkarıp yerdim..deniz varsa sorun yoktur..işte muhteşem özgürlük..kimseye boyun eğmeme garantisi balıklar…neyse ne diyodum rahmetli ecevit te ters adamdı…ama naif bir şair olduğundan halka güvenmiş..işleri ters gitmişti..şiir karın doyurmuyor malum…herkese rest çekmiş.kıbrıs sonrası…haş haş ekimine karışan amerikalılara siktir çekmiş ve ambargolar kralı olmuştu….ve sağcıların yıllarca aşağılayıp kuyruk edebiyatı yaptığı o yıllarda bu ülke gerçekten özgürdü..ama sorun ülke olarak balık tutmayı bilmiyorduk..yıllar geçti devir bitti….balık artık çiftliklerde… yemi ve herşeyi dışardan geliyor..toprak tohum kirlendi..hepsi hastalıklı…ve tatsız..hormonsuz istersen iki katını verirsin..her yer sponsörlerle kapatılmış..firmalar devletleşmiş..gobal global olmuş her şehir aynılaşmış….işte tüm bunlar dün yıllar sonra oltayı yeniden elime alınca geldi..ve de bir müddet balık tutamayınca….deniz kıyısında dün akşam vakti…havayla beraber karardı içim….artık özgürlük mümkün olmayan bişey… sanat sepet işleri de öyle…al parayı bul karayı….herkes kendi derdinde…kime konuşsan ama abi ile başlıyor cümleler…çok bok bir durum felan filan diye karanlık uçurumlara yuvarlanırken birden..oltamın ucu gerildi o anda…asıldım hemen ..refleksler ölmemiş hala..balıkçı balıkçıdır her zaman….bisiklete binmek gibi…çektim attım kıyıya balığı oltadan çıkarıp..içim rahatladı…kendimi özgür hissettim …kenarda ümitsizce çırpınan güzel balığa bakaraktan..
