Bebeğim Ucubeler Kentindeyim
Ucubeler kentinden geçiyorum, değiştirmek için
Üzeri karınca kaplı sandviçimi kumsala gömüyorum
Akıl almaz miktarda alkol, biraz kötü kalite esrar ve yok edici yalnızlık
Ölü yıldız tozları dökülüyor denize
Ve paralel evrenlerden birinde boşalıyor bakir bir ben
Black Sabath çalıyorum dünden beri, bir gitar arıyorum sağdan soldan
Buraya ait olmadığımı da biliyorum, bebeğim – ama bir süre daha kalacağım
Biliyorsun, bu hissel bir yolculuk, bir zorunluluk
Çünkü artık kendime katlanamıyorum
Sigara külleriyle kaplı pis bir tuvalete kusuyorum
Parti bitmeden yaylanan sürtükler gibiyim – sana yalan söyleyemem;
Biraz şaşırmış, kafası karışmış ve yolunu kaybetmiş durumdayım
Ucubeler kentinde göçüyorum, bebeğim
Boku yemiş durumdayım ve hiç yardımcı olmuyorsun
Votka dolduran ihtiyar piçin buruşmuş siki kutsuyor ruhumu
Üstelik benden kıçını tıraş etmemi istiyor sürekli
Tüm bunlardan midem bulanıyor ama
Enjekte ederken iltihaplanan kolum geri dönmemi engelliyor
Ve ben sonsuza dek düşebileceğimiz bir boşluk diliyorum
Ölüm bizi hak etmiyor
Nisan 2019 – Balıkesir
