Gitmek gerek bazen… Sonunu düşünmeden, sadece yol almak gerek. Her şeyi ardında bırakarak, yelelerini rüzgarda savuran, dört nala koşan bir yılkı gibi özgürlüğe doğru koşmalı… Boşanmalı zincirlerinden, düşünmeden, hesapsızca, kitapsızca… Koyvermeli her şeyi, bırakmalı… Nere olursa olsun yol almalı sadece, çok uzaklara… Gitmekle gidilir mi yoksa kalır mı aklının, ruhunun bir köşesi, düşünmeden… Bir kez olsun hesaplamadan düşmeli yollara… Sadece bir kez olsun… Mavilikler, atıyla yol alan adam özgürlüğü çağrıştıran, hani hep dem vurduğumuz ama hiçbirimizin aslında tam anlamıyla elde edemediği o özgürlüğü…
Fotoğraf © Yusuf Teke
Facebook Yorumları
